Ostatnio napisałem fajną historyjkę z nudów:

Urodziłem się w malutkim miasteczku Brawa. Mój ojciec był strażnikiem a matka handlarą w Sklepie z kwiatami. Gdy przyszedłem na świat rodzice bardzo cieszyli się że mają syna. Ojciec zawsze chciał abym był łucznikiem, co dzień trenował moją siłę i precyzje lecz nie szło mi to a dobrze. Gdy miałem 9 lat ojciec zabrał mnie na zwiady za miasto... W drodze powrotnej napadła na nas szajka zbirów nie mieliśmy gdzie uciec. Mój ojciec ogłuszył mnie po czym upadłem na ziemie. gdy się ocknąłem zobaczyłem oddział żołnierzy oraz... mojego ojca leżącego w kałuży krwi, całego pociętego od ostrza bandytów. Moja matka strasznie to przeżyła, lecz pocieszał ją fakt że jej mąż był prawdziwym bohaterem i że zginą z honorem w walce broniąc mnie, swojego syna. Od tamtej pory dzień w dzień trenowałem aby już nigdy nikt mi bliski nie musiał się dla mnie poświęcać. Pewnego ranka gdy miałem 15lat, rano usłyszałem róg strażnika pilnującego bram miasta, to był alarm. Barbarzyńcy wtargnęli do mojej wioski, ukryty w beczce widziałem jak mordowali mieszkańców. Nagle ujrzałem moją matkę biegnącą w moją stronę i krzyczącą coś do mnie. Gdy się odwróciłem za siebie ujrzałem jednego z napastników, stojącego za mną z podniesionym toporem w ręku. Moja matka odepchnęła beczkę w której byłem ukryty.. wyleciałem z beczki. Podnosząc szybko głowę ujrzałem jak ostrze topora wbija się w plecy mojej matki przebijając się przez jej ciało. Złapałem szybko odłamek roztrzaskanego miecza i poderżnąłem nim gardło zabójcy. Podbiegłem do matki leżącej na ziemi i objąłem ją. Dysząc powiedziała mi ,,Dragon.... Proszę cię nie umieraj tutaj, dla mnie to już koniec lecz ty musisz żyć. wierze że kiedyś staniesz się potężnym wojownikiem. Ciesze się że mogłam zginąć w twojej obronie, tak jak twój ojciec....'', przestała mówić, czułem jak jej serce stanęło. Zły, Przytuliłem ją raz jeszcze z całych sił wykrzykując jej imię. Nagle przypomniałem sobie co mi powiedziała ,, ...Proszę cię nie umieraj.....'' widząc chaos panujący w miasteczku i latających barbarzyńców zacząłem uciekać. Gdy stanąłem na wzgórzu zobaczyłem tylko ciała które leżały w wiosce. Nagle dostrzegłem biegnących do mnie 2 napastników, gdy już myślałem że umrę jeden z nich przewrócił się po silnym ciosie ogromnego miecza. Ujrzałem mojego wuja stojącego przede mną z mieczem dwuręcznym w dłoni. Lecz drugi napastnik był za szybki i jednym ruchem dociął głowę mojemu wujkowi. W tym momencie zrozumiałem że jeżeli chcę zemścić się na barbarzyńcach muszę stać się jednym z nich. Chwyciłem miecz dwuręczny wuja i przebiłem nim ciało barbarzyńcy. Już wiedziałem że łuk i strzały nie wystarczą mi do pokonania barbarzyńców. Postanowiłem władać mieczami dwuręcznymi... Nagle przypomniałem sobie w jakiej sytuacji jestem i zacząłem uciekać tak szybko jak mogłem. Rano obudził mnie jeden z żołnierzy którzy przybyli odbić wioskę, udało im się to. gdy już było po wszystkim przyrzekłem sobie że już nigdy nikt nie poświęci się za mnie. Od tamtej pory wyruszyłem w świat by stać się silniejszym.... Po pewnym czasie dołączyłem do wspaniałego klanu zwanego ,,Szafir'' był to jak dotąd najlepszy okres mojej przygody. Lecz zostałem wydalony z bractwa za nie wykonanie rozkazu ponieważ uważałem że nie mogę go wykonać z powodu honoru. Teraz chce dołączyć do waszego klanu, bractwa silnego i dobrze zorganizowanego i mam nadzieje że dostąpię tego zaszczytu...

Jestem mścicielem, nazywam się Dragon a moja przygoda dopiero się zaczyna....


WSZYSTKIE PRAWA DO MOJEJ POWIEŚCI ZASTRZEGAM SOBIE I NIE ZEZWALAM NA JAKIEGOKOLWIEK UŻYWANIE JEJ TREŚCI BEZ MOJEJ WIEDZY I POZWOLENIA!!!